Alec Soth – Gathered Leaves
Van 17/02/2017 – 04/06/2017 @ FoMu, Antwerpen
Vandaag bezoek ik het Fotomuseum in Antwerpen.
De tentoonstelling die er loopt heet ‘Gathered Leaves’ van Alec Soth. Het is een verzameling van vier cruciale reeksen uit zijn oeuvre: Sleeping by the Mississippi, Niagara, Broken Manual en Songbook.
Wat mij voornamelijk aansprak was de reeks over de Mississippi en de kluizenaars van Broken Manual. Het was dan ook niet gemakkelijk om een beeld te kiezen (voor de opdracht van Seminarie) dat ik wou bespreken. Mijn doorslag kwam door het feit dat ik eerst de beelden grondig heb bekeken en pas achteraf de teksten heb gelezen.
Ik koos voor een beeld uit de reeks ‘Broken Manual’, getiteld: 2008_08zl0238
Het eerst wat mij opvalt is dat de foto mij doet denken aan de historische stad ‘Petra’ gelegen in Jordanië.
De rots woningen die toen gebouwd werden kwam uit een zelfde soort steen, de kleur is gelijkend, vandaar mijn link. Het lijkt een ver modernisering van de eeuwen oude stad. En wat heeft het als doel? Zou er een film gedraaid worden? Woont er echt iemand? Ik weet het niet… Het huis oogt behoorlijk modern in deze eeuwen oude omgeving. Ik vind persoonlijk dat het beeld er erg surrealistisch uitziet. De bakstenen vallen enorm op tegen over de rotsen. De planten die vooraan staan in combinatie met de tuinslag zijn al helemaal te gek voor woorden. En dan spreken we nog niet over de schotelantenne.
Als we onderstaande foto (foto ter aanvulling) bekijken vermoeden we dat het over een verlaten omgeving gaat. Mijn vraag is, vanwaar haalt men de elektriciteit? Wat doet men er? Het beeld roept enorm veel vragen bij mij op.
Inhoud
Alec Soth wil met zijn reeks ‘Broken Manual’ kluizenaars, die zich vestigen in de uitgestrekte, verlaten regio’s van Amerika, in beeld brengen. Hij onderzoekt mensen die het verlangen hebben om zich uit de samenleving terug te trekken en dus weg te lopen. Hij maakt een hele zoektocht om de personen te vinden, maar uiteindelijk ziet hij het ook als een zoektocht naar zichzelf.
In mijn gekozen beeld is geen persoon te zien, dit is de bedoeling van Soth. Hij wil enkel een aanwijzing van hun bestaan in beeld brengen.
Verder legt hij ook uit waarom de werken niet echt een naam hebben, maar eerder een nummer. Het is de code van de fotograaf. ‘Ze weerspiegelen de persoonlijke en symbolische taal die veel kluizenaars in hun schrijfsel hanteren’.
